![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: IMPUGNOWAĆ | Następne hasło: IMUJĄC SIĘ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
IMPUTACYJA (1) sb f
Fleksja
G pl imputacyj.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Podawanie w wątpliwość, kwestionowanie, krytyka [imputatio – przywłaszczenie, przypisanie Mącz 333c]:
Szereg: »wywod i imputacyja«: obiecuiemy zådnych wywodow y imputacyi rozumom ludzkim wnich [artykułach zaprzysiężonych przez Henryka Walezego i Stefana Batorego] nie dopusczaiąć, y ktemu Pactis Conuentis et Conditionibus przez Posły postanowionym y podanym intoto dosyc czynić ActReg 42.
TZ