![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: IMPUGNOWAĆ | Następne hasło: IMUJĄC SIĘ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
IMPUTACYJA (1) sb f
Fleksja
G pl imputacyj.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Podawanie w wątpliwość, kwestionowanie, krytyka [imputatio – przywłaszczenie, przypisanie Mącz 333c]:
Szereg: »wywod i imputacyja«: obiecuiemy zådnych wywodow y imputacyi rozumom ludzkim wnich [artykułach zaprzysiężonych przez Henryka Walezego i Stefana Batorego] nie dopusczaiąć, y ktemu Pactis Conuentis et Conditionibus przez Posły postanowionym y podanym intoto dosyc czynić ActReg 42.
TZ