[zaloguj się]
[pdf]

INDYGENATUS (10) sb m

e jasne, a pochylone.

Fleksja
sg
N indygenatus
inne sg A (lat.) - indigenatum

sg N indygenatus (3). ◊ (lat.) A indigenatum (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.: indygenat.

Nadanie szlachcicowi obcemu szlachectwa polskiego [indigenatus Łac śr] (10): Iákóż iuż ieden z nich [PP. Bekieszów] Włádysław/ który w Koronie/ y w W. X. Litewſkim indigenatum przyiąwſzy/ y pręſens będąc ná tym Séymie/ nam y Koronie/ y W. X. Litewſkiému przyśięgę oddał. SarnStat 75, 73, 74, 75, 484, 1308.

indygenatus kogo (4): Indigenatus pánów Bckieſzow Włádyſłáwá y Gábrielá. SarnStat 74, 75, 878, 1140.

AKtt