![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [INFERNUS] | Następne hasło: [INFEROWANY] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
INFEROWAĆ (4) vb impf
Wszystkie samogłoski jasne.
Fleksja
| inf | inferować |
|---|
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | inferow(a)ł |
inf inferować (3). ◊ praet 3 sg m inferow(a)ł (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.
Znaczenia
- 1. Wnosić, przedkładać (1)
- 2. praw. Wnosić, składać skargę (3)
1. Wnosić, przedkładać [infero ‒ wnoszę Mącz 123c, Calep; wnoszę co gdzie ‒ infero Cn] (1): Dotych czasow responsum nato nie ma, Pan Distelmaier syn Canclerzow, et illius vices gerens to inferował ActReg 184.
2. praw. Wnosić, składać skargę (3): A Iż té ſpráwy y Aktcię ludzkié zwykli iureuicti rozmáitémi ſpoſoby trudnić: przeto ták opátruiemy/ że ná káżdéy inſtánciiéy/ etiam in ipſo bannitionis puncto, będzie iureuictus powinien inferowáć male obtentum, nie czyniąc o to oſobnéy Aktciiéy. SarnStat 801; Ná káżdym Terminie wolno inferowáć pro male obtento. SarnStat 814, 549.
IM