« Poprzednie hasło: INFUŁA | Następne hasło: INFUŁAT » |
INFUŁACTWO (1) sb n
Fleksja
L sg infułactwie.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Godność kościelna uzewnętrzniona przywilejem noszenia infuły i pastorału: żadney im [swym uczniom] otuchy nie cżyni tu w tym wieku ſzcżęśćia iákiego ćieleſnego/ áni pánowánia ná Papieſtwie/ ábo Kárdynalſtwie/ ná Arcybiſkupſtwie [...]: ná Sufragáńſtwie ábo Oficyálſtwie: ná Opáctwie ábo infułáctwie: [...] áni ná żadnym przełożeńftwie od Antychriftá wymyślonym y dźiwnymi ſztukámi chytrze vbogáconym/ ku pánowániu nád cudzą wiárą/ á podbiiánim ſobie pod nogi owiecżek Chriſtuſowych/ iáko dźień dźiśieyſzy pokázuie CzechEp 23.
TZ