Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: INPEDYMENT

Następne hasło: [INSEROWANIE] »

INSEROWAĆ (2) vb impf

Fleksja

3 sg m praet inserowåł (2).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

praw. Włączać, wpisywać do ksiąg urzędowych, najczęściej sądowych (2)

praw. Włączać, wpisywać do ksiąg urzędowych, najczęściej sądowych [insero ‒ wrażam, wtykam, wszczyniam Mącz 388b; ‒ wszczepiam, wtykam Calep; wpisuję ‒ insero Cn] [co] (2): Przyłuſki téż inſerował niktóré [!] Státuty Mázoweckie. SarnStat 1154, 488.

Cf INSEROWANY