[zaloguj się]
[pdf]

[INSPEKTOR sb m

Fleksja

A pl inspekt(o)ry.

Sł stp, Cn brak, Linde także XVIII w. w innym znaczeniu.

Nauczyciel, wychowawca [inspector – doględacz, przyględacz niektórej rzeczy, porucznik Mącz 406a; dozorca, doględacz – inspector rerum venalium; przypatrujący się ‒ inspector siderum; rewizor ‒ inspector Cn]: Ná tymże Wártſkim Seymie/ dáli náſzy Inſpektory pewne Krolewſkim ſynom/ áby ſie tym lepiey ćwicżyli BielKron 1597 336 (Linde).

Synonim: ochmistrz.]

WG