[zaloguj się]
[pdf]

INSYGNIA (2) sb pl t

Fleksja

A insygniå (2); -å (1), -(a) (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Oznaki władzy, godności, dostojeństwa [insignia ‒ herb, znak Calep; herb; znak ‒ insigne Cn] (2): [Wierzch tej wieże [w zamku sluchowskim] jest barzo wysoki, u którego jest bania wielka, pozłocista z krzyżem, w którem jest orzeł, insygnia korony polskiej. LustrPom 210.]
Szeregi: »insygnia to jest herby« (1): zátaili iego [papieża Pawła] ćiáło Kardynali/ y bez pompy pochowali/ potym ſie rzućili [lud pospolity] ná iego Inſygnia/ to ieſt Herby BielKron 238v.

»insygnia i klejnoty« (1): dla obrony miáſtá náſzégo Krákowá y zamku/ w którym przednieyſzé inſignia y kléynoty Máieſtátu náſzégo Królewſkiégo chowáią/ dobrá poddánych náſzych nieruchomé/ muśiáły bydź od Hetmáná y żołniérzá náſzégo paloné SarnStat 1226.

TZ