Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: INTROIT

Następne hasło: [INTROLIGATORKA] »

[INTROLIGATOR sb m

Fleksja

N sg introligåt(o)r.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w.

Znaczenia

[Rzemieślnik zajmujący się oprawą książek]

Rzemieślnik zajmujący się oprawą książek; bibliopegus, compactor (vox nova, introligator barbara), concinnator librorum, glutinator Cn [introligator Łac śr]: Andreas de Radzieow introligator librorum ius habet CracArtific 1509 nr 1238; Martinus Kopytho impressor, Blasius introligator CracArtific 1551 nr 209; Ioannes Wieliczka introligator CracArtific 1551 nr 219; Bibliopoegus, ein buchbinder, Pol. Introligator. Volck 61; Introligator/ ex lat: Bibliopoegus. Volck Ggg4v.

Synonim: księgarz.]