[zaloguj się]
[pdf]

INWESTYTURA (6) sb f

Teksty nie oznaczają é.

Fleksja
sg pl
G inwestytury inwestytur
A inwestyturę

sg G inwestytury (2). ◊ A inwestyturę (2). ◊ pl G inwestytur (2).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.

Symboliczne nadanie, przekazanie urzędu lub włości przez władzę świecką duchownym; investitura Cn (6): [Henryk Piąty] s Papieżem ſie dráźnił około podawánia Papieſtwá y Inweſtytur wybieránia BielKron 180; RejAp 152; RejPos 290v; ná Rzymſkim Concylium poſtánowiono: żeby pánowie świeccy/ Inueſtytury ſwym beneficyatom y Biſkupom nie dawáli SkarŻyw 336, 335, 336.

W charakterystycznych połączeniach: dawać inwestytury (2); inwestytur wybieranie.

TZ