| « Poprzednie hasło: ISZCZONY | Następne hasło: IŚCA » |
ISZKOPA (1) sb f
Fleksja
N sg iszk(o)pa.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Prawdopodobnie jakaś klęska, nieszczęście (w przekleństwie żydowskim): Przyſyęgá Zydowſka/ nápiſána w Chronice Czeſkiey s Práwá Iuſtynianá Ceſárzá. [...] A ieſli nieſpráwiedliwie á krzywie przyſyęgaſz, day pánie Boże [...] áby ná ćię przeſtąpił trąd Náámánow/ iáko ná ſługę Elizeuſzowego Gezy. Aby ná ćię przyſzłá Iſzkopá/ ná twą żonę/ y ná twe dźieći/ y ná twoy wſzytek rod. GroicPorz aa2v; [cf yſcopa muſz auff dich fallen Sachsenspiegel, Augsburg 1517, DD5; a aby na teͮ prͮisͮla Yskopa Václava Hájka z Libocͮan Kronika cͮeská, podle originálu z r. 1541, wyd. V. Flajsͮhans, t. 4, Praga 1933, 303.]
AKtt