[zaloguj się]
[pdf]

IŚCIEĆ (53) av

e jasne.

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Rzeczywiście, faktycznie, naprawdę, istotnie; doprawdy, zaiste (29): Iśćieć był Ezop oſzálał/ Ieſlić pśicy ten kołacż dał. BierEz C4, D2v; Iſćieć to káżdemu zdrowo RejRozpr D; RejJóz F3, P5; Iſciec na ſwieczie zadnego Niemas kogo podobnego. RejKup k2v, M, m5v, m8v, V, Y, bb7v, cc5v; mniemáſz Franciſzku/ aby tak cięſzki był twoi zły vczynek? Iścieć tak cięſzki nie ieſt. MurzHist G3v, E4v, H2, Q3v; GliczKsiąż I5v; RZekł niemądry w ſercu ſwoim iścieć Bogá nie máſz LubPs Dv, Rv, X6v, Z6; RejWiz 22v; RejZwierz 28; BibRadz 1.Cor 15/14; Atat data Hercle verba mihi sunt, O iścieć mię zdrádzono Mącz 18d; Doſyć cie tu Pan przeſtrzega/ doſyć cie vpomina/ á iſcieć ſie nie kocha w zginieniu twoim RejPos 7; Możeſz to ſzkodą názywáć/ Kiedyć przydzie cżego doſtáć/ Coćby ſławę obrażáło/ Iſcieć po tym zyſku máło. RejZwierc 232v; Słowo ćiáłem tu śię ſſtáło/ Pány cżyſtey nie zruſzyło/ iśćieć to nád rozum świecki/ bo tho ſpráwił nád bieg ludzki. ArtKanc A19.
2. Niewątpliwie, bez wątpienia, na pewno (24): Bráćie ośle vćiekaywá/ [...] Iśćieć tu nas poimáią BierEz O2, O2v, S3v; RejPs 54v, 71v; Y komuż to ma być dano Iſćieć nie inſſemu komu Iedno ſlugam z iego domu RejRozpr B3, H3; RejJóz C [2 r.], I3, N2v; RejKup t5v, Xv, aa2v; dobra tho rzecż yeſt zá młodu ſyná ſláchethnych obycżáyow vcżyć/ iſcyeć theż lepyey niż co inſſego. GliczKsiąż K2v; LubPs L3, gg5, hh2; KrowObr Av; RejWiz 40v; SarnUzn E7v; Pewienciem ia żeć mie on nigdy nie przebacży/ A nacż mię przeźrzał iſcieć tego nie zinácży. HistLan F5v; A záſieymy tę rolą cnotą á życżliwoſcią/ Iſcieć nam wzeydzie ſławá z wielką poććiwoſcią. RejZwierc 253, 138.

IM