![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [ANTYDOTARZ] | Następne hasło: [ANTYDYJAFORYSTA] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
ANTYDOTUM (2) sb n
Wszystkie samogłoski jasne.
Fleksja
A pl antydota (2).
Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.: antydot.
Znaczenia
lek. Lekarstwo, odtrutka [antidotum – jad, remedium ex contrario datum BartBydg; lekarstwo przeciwko jadom Mącz 11c; antidotum ‒ lekarstwo przećiwko truciźnie Calep] (2): Bábá z wánną wyiedźie chce też być lekárką/ Syropy ántydotá waży więtſzą miárką, BielSat B3v [idem] BielRozm 12.
IM