Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [JAŁOWICZNE]

Następne hasło: 1. JAŁOWIE »

JAŁOWICZY (3) ai

a jasne; o prawdopodobnie jasne.

Fleksja

sg
m	N	jałowiczy	f	N
	A			A	jałowiczą
	I			I	jałowiczą

sg m N jałowiczy (1). ◊ f A jałowiczą (1). ◊ I jałowiczą (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

Znaczenia

Przymiotnik od „jałowica”
- a. Należący do jałowicy (2)
- b. Zrobiony z jałowicy (1)

Przymiotnik od „jałowica”:

a. Należący do jałowicy (2):

Wyrażenie: »krew jałowicza« (2): o ſłużbie Bożey zwierzchowney / ofiárách bydlęcych/ ocżyśćiániu ćiáłá krwią iáłowicżą/ y wody pokropienim CzechRozm 111, 101.

b. Zrobiony z jałowicy (1):

Wyrażenie: »popioł iáłowiczy« (1): popiol iáłowicży [cinis uitulae Vulg Hebr 9/13]/ ktorym pokropieni byli ſplugáwieni/ poświęcał ku cżyſtośći ćieleſney CzechRozm 211.

Cf [JAŁOWICZNE]