[zaloguj się]
[pdf]

JARMARKOWY (4) ai

Oba a oraz o jasne.

Fleksja
sg
mNjarmarkowy nN
Gjarmarkow(e)go Gjarmarkow(e)go
pl
A subst jarmarkowé

sg m N jarmarkowy (2). ◊ G jarmarkow(e)go (1).◊ [n G jarmarkow(e)go.] ◊ pl A subst jarmarkowé (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI i XVIII w.

1. Przymiotnik od „jarmark” ‘targ’: nundinalis Mącz, Calep, Cn; nundinanus Cn (4): Mącz 251c; Nundinalis ‒ Iarmarkowi, targowi. Calep 709b.
Wyrażenia: »czas jarmarkowy« (1): zeznal yſch thu Wpoznanyv czapky noze waczky myeſchky wkramyech kradal czahu Jarmarkowego. LibMal 1546/21.

»dzień jarmarkowy« (1): á we dni Iármárkowé / tedy im wolno będźie/ póki Iármárk będźie ſtał/ przedáwáć ná przerzeczonych łáwách czáſy wiecznémi. SarnStat 968.

[»jarmarkowe miasteczko« = miasteczko mające przywilej odbywania jarmarku: IArmárkowego miáſtecżká/ áni wsi oſadzáć żaden niemoże/ bez przyzwolenia Sędźiego SzczerbSpecSax 168 (Linde).

»jarmarkowa wieś« cf »jarmarkowe miasteczko«.]

2. [W funkcji rzeczownika:

»jarmarkowe« = opłata pobierana przez miasto od kupców i sprzedawców biorących udział w jarmarku: Bywają w tym miasteczku 2 jarmarki do roku [...]. Targowy dźień we środę. Dostawa się targowego i jarmarkowego [...] fl. 1/10/0 LustrMaz 90, 36, 42, 72, 83, 147.

Wyrażenia »pieniężne jarmarkowe«: Jarmarki w tem mieście bywają 4 do roku wywołane, w które dostawa się statków niemało, a pieniężnego jarmarkowego nie może się wiele dostać dla cła wojewodzinego, kszatelańskiego i wojskiego LustrRaw 165.]

Synonim: 1. targowy.

Cf JARMARCZNY

LW