[zaloguj się]

JARZMI (1) ai

Fleksja

N pl subst jarzmi(e).

stp, Cn, Linde brak.

Przymiotnik odjarzmo” ‘drewniana uprząż’; stanowiący część jarzma: Subiugia, Rzemienie yárzmie álbo yárzmowe/ też ślie nabiodrki/ poſtronki/ etć. Mącz 177c.

Cf JARZMNY, JARZMOWY

LW