[zaloguj się]

ANTYNOM (2) sb m

anty- : anti- (1 : 1).

Pisane dużą literą; a prawdopodobnie jasne.

Fleksja

G pl antyn(o)m(o)w (2).

stp, Cn, Linde brak.

Zwolennik doktryny teologicznej stworzonej w 1. połowie XVI w. przez niemieckiego protestanta Agricolę, głoszącej, że do zbawienia wystarczy sama wiara bez obowiązku zachowywania przykazań religijnych (2): Tego roku theż ozwáłá ſie ſektá Antynomow przećiw ktorym Luter odpiſał. BielKron 217, 217 marg.

KK