![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: JASNOFIJOŁKOWY | Następne hasło: JASNOMODRY » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
JASNOGORĄCY (2) ai
a oraz oba o jasne.
Fleksja
| sg | ||
|---|---|---|
| m | N | jasnogorący |
| A | jasnogorący | |
sg m N jasnogorący (1). ◊ A jasnogorący (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) – XVII w.
Znaczenia
Płomienisty, świetlisty (2): [konie słoneczne] bieżą/ pląſzą/ rzáią/ A bláſk iáſnogorący z ſiebie w świát puſzcżáią. RybGęśli Cv.
W przen (1): Owoc/ niechay we mnie trwa/ ſprawiedliwośći [...] Iednák niech też będźie/ on iáſnogorący/ W ręku mych GrabowSet N3v.
LW