[zaloguj się]
[pdf]

JASNOGORĄCY (2) ai

a oraz oba o jasne.

Fleksja
sg
mNjasnogorący
Ajasnogorący

sg m N jasnogorący (1). ◊ A jasnogorący (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) – XVII w.

Płomienisty, świetlisty (2): [konie słoneczne] bieżą/ pląſzą/ rzáią/ A bláſk iáſnogorący z ſiebie w świát puſzcżáią. RybGęśli Cv.
W przen (1): Owoc/ niechay we mnie trwa/ ſprawiedliwośći [...] Iednák niech też będźie/ on iáſnogorący/ W ręku mych GrabowSet N3v.

LW