JASTRZĄB (89) sb m
-b twarde. ◊ a jasne. ◊ jastrząb (35), jastrząb- (44), jastrzęb- (10).
Fleksja
|
sg |
pl |
N |
jastrząb |
jastrząbi, jastrzębi, jastrząbowie, jastrzębowie, jastrzębie |
G |
jastrząba, jastrzęba |
jastrzębów, jastrząb(o)w, jastrząbi |
D |
jastrząbowi |
|
A |
jastrząba, jastrzęba |
jastrząby |
I |
jastrząb(e)m |
jastrząby |
L |
|
jastrząbi(e)ch |
inne |
pl A a. N - jastrząby
|
sg N jastrząb (35). ◊ G jastrząba (6) GlabGad, RejFig, RejZwierc, BudBib, PaprPan, PudłFr, jastrzęba (1) MiechGlab. ◊ D jastrząbowi (3). ◊ A jastrząba (14), jastrzęba (3) Mącz (2), CzahrTr. ◊ I jastrząb(e)m (6). ◊ pl N jastrząbi (4), jastrzębi (1), jastrząbowie (2), jastrzębowie (1), jastrzębie (1); -ąbi RejWiz (2), RejFig (2); -ębi MiechGlab; -ąbowie SkarŻyw; -ębowie Mącz; -ąbowie : e BierEz (1 : 1). ◊ G jastrzębów (3) MiechGlab, Mącz (2), jastrząb(o)w (2) GroicPorz, RejWiz, jastrząbi (1) FalZioł. ◊ A jastrząby (1). ◊ A a. N jastrząby (1) GostGosp. ◊ I jastrząby (3). ◊ L jastrząbi(e)ch (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
1.
zool. Astur palumbarius Bechst. (Rost); ptak drapieżny z rodziny sokołów, używany także jako ptak łowczy;
accipiter Murm, Mymer1, BartBydg, Mącz, Calep, Cn; astur BartBydg, Cn; cenchris Mącz; buteo, triorches, millo Cn (88):
Iáſtrząbowie gdy ſie zwádzili/ Vpornie walkę tocżyli BierEz S2,
Kv [2 r.],
N [2 r.],
S2v;
Murm 83,
Mymer1 24v;
BartBydg 15b;
IAſtrząbi ieſt cżwor rodzay/ miedzy ktoremi też y krogulca policżają. FalZioł IV 17c,
+7a,
IV 17c,
d;
GlabGad Ev;
MiechGlab 63 [2 r.];
GroicPorz h2;
Záſzumiáło coś wzgorę/ álić Iáſtrząb z drzewá/ Pochwyćił wnet Báżántá w nogi RejWiz 65v,
55 [2 r.],
72v,
73,
73v,
98,
102;
RejFig Cc3v [2 r.],
Dd2v [3 r.];
RejZwierz 78v,
90v,
119 [2 r.],
120 [2 r.];
BielKron 36v,
318v;
Rete accipitri tendere, Sieć ná yáſtrzębá záſtáwić. Mącz 444a,
2a,
46d,
53a,
188c;
SienLek 245v,
Xxx2;
GórnDworz P6v;
BielSat C4v;
RejZwierc 21,
53v,
59,
61v,
97v,
210v;
Záś te (ſą) ktoremi ſię będziećie brzydzić miedzy ptáſtwem/ nie będziećie ich ieść iáko brzydkośći iákiey: Orłá/ Iáſtrząbá/ y morſkiego orłá. BudBib Lev 11/13;
POkiś ty/ bury koćie/ ná myſzách przeſtawał/ A w inſżéś ſię myśliſtwo z iáſtrząby niewdawał. Byłeś w łáſce v ludźi KochFr 117;
WerGośc 236;
PudłFr 33;
BielRozm 22;
Calep 13b;
GostGosp 168.W porównaniach (13): Nos wielki proſty na konczu zkrzywiony/ iako v Iaſtrząba, znamio. naſmiewcę GlabGad N7v; RejWiz 55, 123v; BielKron 465; Mącz 502c; Iednego w łykach wiodą/ drugi day pobory/ W obudwu by w Iáſtrząbiech wnet ſzpetne przemory. RejZwierc 245, 247; SkarŻyw 341; PaprUp F2v; A oná iáko iáſtrząb z oſtrémi hakámi Gołębiá gdy dogania/ w głodźie przechowány/ [...] wnet ręką práwą vłápiłá chudźinę zapálczywie GosłCast 58. Cf »by jastrząb po skwarnie«.
W przeciwstawieniach: »gołębica (a. gołębiczka) (2), kokosz ... jastrząb« (3): Wilk owcy/ iáſtrząb kokoſzy/ pies záiącowi/ izali przyrodzonym nieprzyiaćielem nie ieſt? OrzRozm G3v; á w ten cżás będą złote cżáſy/ [...] źwirzętá okrucieńſtwá zápomnią/ gołębicá z iaſtrząbem ſpołu látáć będzye BielKron 136v; SkarŻyw 341.
Przysłowia:
Nietrzebá ważyć lekko mdłych nieprzyiacieli/ Bo y mdła Czáplá czáſem Iáſtrząbá vbije StryjKron 240.RejPos 49v [2 r.]; Acż biádá ty kokoſzy ná ktory więc łowią/ Iáſtrzęba CzahrTr 12.
Bo ácz trudno odmienić/ gdy co da náturá/ A trudno ma Iáſtrząbá/ kto vcżynić s Kurá. RejZwierz 68.
Zwrot: »[coś] jastrząbem ugonić« (1): PAn iádąc w drogę Kánię Iaſtrząbem vgonił RejFig Cc3v.
Wyrażenie: »by (a. jako) jastrząb po skwarnie« = jak wygłodniały jastrząb [szyk 2 : 1] (3): Bo náſzy záwżdy iáko po ſkwárnie Iáſtrząbi/ Zwabi ſie każdy ná to/ á też ie cżárt gnąbi. RejWiz 168v, 75; RejZwierc 251v.
Przen: W odniesieniu do człowieka: o napastniku, wrogu i człowieku mężnym, groźnym (7):
A kto ma motylá gonić Woli ſie z iaſtrząbem łomić RejRozpr F4;
Byłći też owo Báżánt nadobnie vpſtrzony/ A pátrz iáko mu Iáſtrząb pomieclirał ogony. A co tákich Iáſtrząbow około nas lata/ Práwie wſzytki nieſzcżęſcie tuż zá rękaw chwata. RejWiz 72v;
Kſięſtwo Pruſkie/ y Olbricht Kſiążę. O Tę ſie Kokoſz cżęſto/ Iáſtrząbi drapáli/ A iáko Orzeł przypadł/ ták iey wnet przeſtáli. RejZwierz 108v;
Bo więc owi z dáleká/ co Iáſtrząbá znáią/ Po oku poglądáiąc/ wnet ſie vmizgáią. RejZwierz 133v;
PaprPan G4v.
W kalamburze (1): Tákżeć ći wſzyſcy Iáſtrzębcy dziáłáią/ Właſnego ſwego ptaſzkom vdzyeláią. Ten Iáſtrząb záwżdy domá y v dworu/ Nie miewa nigdy ná cnocie przemoru/ A kiedy trzebá y wielki ptak łamie/ Dla ſławy zacney wſzytko puſzcża tanie. RejZwierc 210v.
Wyrażenia peryfr. »jastrząby z kołpaki« = Tatarzy (1): Tákżeć ten ſtáry Sokoł/ gniazdá Sieniáwſkiego/ Záwiodſzy dzyatki młode do polá dzikiego/ Wpráwił ie ná Iáſtrząby/ ná owy s kołpaki/ Ze ie tu w dłuſzczach wodzą/ chude nieboraki RejZwierz 78v.
2. Nazwa herbu i rodu (1): Przytimże koſciele vſtawił Biſkupem cżłowieka wyſokiey cznoti imieniem Andrzeia Warzyło, polaka rodu rycirſkiego z domu á z Herbu Iaſtrzębow z zakonu bratow mnieyſzich ſwiętego Franciſka MiechGlab [88].
KCh