« Poprzednie hasło: JAŚNIEĆ | Następne hasło: [JAŚNIEJĄCY] » |
JAŚNIEĆ SIĘ (3) vb impf
sie (2), się (1).
a jasne.
Fleksja
indicativus | |
---|---|
praes | |
sg | |
1 | jaśni(e)ję się |
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | f | jaśniała się |
praes 1 sg jaśni(e)ję się (1). ◊ praet 3 sg f jaśniała się (1). ◊ part praes act jaśni(e)jąc się (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
- Błyszczeć się, świecić
(3)
- a. O twarzy: promienieć (1)
Błyszczeć się, świecić; rutilare Mącz; illuminare PolAnt (3): Rutilo, Lſzczę/ Swiecę/ Iáſnieyę ſie. Mącz 362c.
W porównaniu (1): [Szymon] Iáko słońce oświecáiąc kośćioł nawyſzſſego/ y iáko tęcżá iáśnieiąc ſię pięknie ná obłokách [et quasi illuminans nubes gloriae]. BudBib Eccli 50/7.
a. O twarzy: promienieć (1): Tedy Izráelczycy widzieli oblicze Moiżeſzowe/ iż ſie iáśniáłá ſkorá ná twarzy iego [quod resplendnisset cutis faciei Moseh] BibRadz Ex 34/35.
Synonimy cf JAŚNIĆ SIĘ.
Formacje współrdzenne cf JAŚNIĆ SIĘ.
LW