![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: (JAWNOGRZESZYĆ) | Następne hasło: JAWNOŚĆ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
JAWNOPOKARANIEC (1) sb m
Fleksja
N pl jawnopokårańcy.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Grzesznik ukarany w sposób wszystkim widoczny: A o coż Dátán/ Abiron/ álbo inſzy ſrodze w zięmię z zápalonem ogniem wpádli? A o coż przodki wáſze wężowie ogniśći kąſáli? [...] A máło nie wſzyſcy moglibychmy ſie przyznáć ku wſzytkim gorſzym ſpráwam náſzym/ niżli ći iáwno pokaráńcy od Pána ſwego/ zá mnieyſze wyſtępki ſwoie. RejZwierc 260v.
KCh