[zaloguj się]
[pdf]

JEDNACKI (4) ai

e oraz a jasne.

Fleksja
sg
mN nNjednacki(e)
Gjednacki(e)go G
Ijednackim Ijednackim

sg m G jednacki(e)go (1). ◊ I jednackim (1). ◊ n N jednacki(e) (1). ◊ I jednackim (1).

Sł stp: jednacki, jednacski, Cn notuje, Linde XVI w.

Przymiotnik od „jednacz” ‘rozjemca’; arbitralis, pacificatorius Cn (4): tilko bismi myely od niego zeznanie yakie na pyſſmye yz mv syę doſſicz ſtalo yednaczkym obiczayem LibLeg 11/81.
Wyrażenia: »nalazek [= wyrok] jednacki« (1): y zathom dozycz vdzyelal vedluk nalasku yednaczkyego yzem mu dal dwye kopye. ZapWar 1522 nr 2280.

»skazanie [= wyrok] jednackie« (2): SKazánie Iednáckie nie ieſth ważne/ ieſli niebędźie pod zakłádem wydáne. GroicPorz cc3, oo2v.

Synonim: kompromisarski.

LW