[zaloguj się]
[pdf]

APOFTEGMATA (19) sb pl t

Zawsze -ph-.

Pisane zawsze dużą literą, a nagłosowe prawdopodobnie jasne, drugie pochylone (3 r. błędnie znakowane), końcowe jasne; teksty nie oznaczają é, prawdopodobnie e jasne; o jasne.

Fleksja
sg
N apoftegmåta
A apoftegmåta

N apoftegmåta (13). ◊ A apoftegmåta (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Krótkie, dowcipne a pouczające opowiadania o znakomitych ludziach, anegdoty; także krótkie wierszyki o ludziach, cechach ludzkiego charakteru, zdarzeniach lub jakichkolwiek rzeczach, fraszki, epigramaty [apophtegma, id est multa comprehendens ‒ powieść subtylna a barzo trafna wielkich a znamienitych ludzi Mącz 12d; apophtegma ‒ odpowiedź mądra a krótka Calep; powieść znamienita ‒ apophtegma Cn] (19): RejFig Aa; Tákowe tedy powieśći Krolow/ Kſiążąt/ Hetmánow/ Przełożonych/ y inych zacnych ludzi/ coś w ſobie pożytecżnieyſzego niż ſmiech záwieráią/ á zową ie Greckim ſłowem Apophtegmata, GórnDworz Q7; APOPHTEGMATA poććiwe na oſoby rozne. RejZwierc B3v [idem 233v], 233v; Apophtegmatá álbo wirſze ná rozmáite gmáchy ná Ratuſze/ ná groby/ ná łyſzki. RejZwierc B4; podawam ty APOPHTEGMATA/ to ieſt krociuchnemi ſłowy długich rzecży rozważenia/ iż wżdy ſobie przecżedſzy/ y s tego y z owego wirſzyká możeſz ſobie co vpodobáć RejZwierc 209; Apophtegmatá zá onych ſtárych poważnych á uczonych ludzi zwano te ſłowá y powieści roſtropne á dworſkie/ ktore też czáſem bywáły w rozmowach ich/ ktore ſie też y do ćwiczenia y do rozumu inym ná pothym przytrefić mogły. RejZwierc 210, B3, B3v, 209, 211, 236 (14); KochAp 5, 6 żp.
Szereg:»apoftegmata albo przypowieści«: Apophtegmatá álbo przypowieśći RejFig Aav ‒ Aa2 żp.

Synonim: przypowieść.

KK