[zaloguj się]
[pdf]

APOKRYFA (21) sb pl t

-kryf- : -krif- : -kryph- : kriph- (14 : 4 : 2 : 1)

Obydwa a oraz o jasne.

Fleksja
pl
N apokryfa, apokryfe
G apokryf
D apokryfåm
A apokryfa
I apokryfami, apokryfy

N apokryfa (10), apokryfe (1) BielKron. ◊ G apokryf (1). ◊ D apokryfåm (1). ◊ A apokryfa (3). ◊ I apokryfami (4), apokryfy (1); -ami BudBib (2), CzechEp, -ami : -y WujJud (1 : 1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Pisma podejrzanej autentyczności, zwłaszcza apokryfy biblijne [apocryphus, -a, -um, Latine absconditus – zakryty, tajemny. Sic apocrypha dicebantur, non ea quae sine authore erant, sed quibus publice non licebat uti. Sic libri quidam in Bibliis apocryphi dicti sunt, non quod illis non liceat uti, legere et docere, sed quod non parem habeant authoritatem cum reliquis libris ad afferenda et confirmanda dogmata ecclesiastica. Nam etiam apud Hebraeos libri illi non reperiuntur, sed tantum apud Graecos. Mącz 12c, apocryphus – skryty, cichy, tajemny Calep] (21): KSięgi ktore názywáią Apokrifá záwżdy były rozdźielone od tych/ kthore bez wąthpienia miano zá piſmá święte. BibRadz I 481, 5v, 7v, 481 [2r.]; wyrzućił wiele kſiąg [...] ktore były piſány pokątnie/ nie pewnego áni ſwiádomego ſkłádánia/ kościoł zowie ápokryfe to ieſt/ záſłonione od ludzi/ bo ſie ná nich wiele ludzi omyláło. BielKron 161v; przyznawáćie tę włądzą [!] Kośćiołowi iż mu było wolno Proroki niektore y ich Kśięgi Apokryphy zwáć y nieprziymowáć ich [...] pozwolić tego niechcećie/ iżby mu było wolno pokątnemi náukámi/ y piſmy od ludźi fáłeſznych wydánemi brákowáć WujJud 32, 31v [2r.], LI; niektore kśięgi ſtárego Teſtámentu od ſtárych Doktorow ſą názwáne Apokryfá/ to ieſt niepewne á ſkryte/ o ktorych w Kośćiele Bożym pewnego świádectwá y pámięći ludzkiey nie było. WujJudConf 31v; Co ſię tknie kſiąg/ ktore Apokryfami [!] to ieſt kryiomemi/ zową BudBib I c2, bv, c2v [2r.]; BudNT d2v, d3; Y Apokryfam stárzy wiáry dawáć y nimi dowodźić nie dopuſzcżáli. CzechEp 136 marg, 136, 215, 278.

KK