[zaloguj się]
[pdf]

APOLINARYSTA (5) sb m

-p- : -pp- (4 : 1); -ll- : -l- (4 : 1); -ysta : -ista (3 : 2).

Pisane dużą literą; prawdopodobnie nagłosowe a jasne, drugie a (2 r. nie kreskowane) i koncowe (1 r. nie kreskowane) jasne; o prawdopodobnie jasne.

Fleksja
sg pl
N apolinarysta
G apolinaryst(o)w
inne pl N (lat.) - apolinaryste

sg N apolinarysta (2). ◊ pl N (lat.) apolinaryste (2) (w tym 1 zapis -ae). ◊ G apolinaryst(o)w (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Członek chrześcijańskiej sekty z IV – V w. założonej przez Apolinarego młodszego (5): W ktorym błędźye byli Apollináriſte KromRozm II o3v; KromRozm III D7v; Po nim ná teyże nieſzcżęśliwey Stolicy śiedział/ Maxim Cynikus Apollinaryſta SkarJedn 391, 179; pewnemi ſłowy nie iedno kácerſtwo (zwłaſzcżá Eutychianow/ Mánicheycżykow/ Apollináryſtow/ [...]) ná głowę porażáiąc. LatHar 7.

KW