![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: JEDY | Następne hasło: JEDYNACZKA » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
JEDYNACZEK (3) sb m
Oba e prawdopodobnie jasne; -å- (1) LubPs, -a- (1) Leop.
Fleksja
| sg | |
|---|---|
| N | jedynåczek |
| G | jedynåczka |
sg N jedynåczek (1). ◊ G jedynåczka (2).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w.
Znaczenia
- 1. Dem. od „jedynak” ‘jedyny syn’ (2)
- 2. Człowiek ukochany (1)
1. Dem. od „jedynak” ‘jedyny syn’; unigenitus BartBydg, Vulg (2): Unigenitus, yednorodny, yedynaczek BartBydg 172b.
W porównaniu (1): Y polożę ią [ziemię] iákoby płácż á záłobę iedynácżká [quasi luctum unigeniti] y oſthátecżne rzecży iey iáko dźień gorſſki. Leop Amos 8/10.
2. Człowiek ukochany (1): Rácżże weyrzeć miły Pánye ná mnyę ſłuſſkę ſwego/ [...] Nye opuſſcżay yedynacżká ſwego vbogyego. LubPs G.
Cf JEDNACZEK
LW