[zaloguj się]
[pdf]

JEDYNACZKA (7) sb f

e prawdopodobnie jasne; pierwsze a pochylone, końcowe jasne.

Fleksja
sg
N jedynåczka
A jedynåczkę
I jedynåczką

sg N jedynåczka (3). ◊ A jedynåczkę (3). ◊ I jedynåczką (1).

Sł stp: jedzinaczka, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

Znaczenia
Jedyna córka (7): áby káżda corká dziedziczká (iáka byłá Pánná Mária/ będąc iedynaczką) nie mogłá iść zá inſzego mężá/ iedno ktoryby był z tegoż pokolenia WujNT 4.
Wyrażenia:»dziewka jedynaczka« (1): Wten czás Etereus Syn Krolá Angelſkiego począł ſie ſtáráć/ w Małżeńſtwo o Vrſulę Brytanſkiego Krolá dziewkę iedynaczkę StryjKron 51.

»jedynaczka u ojca, u rodzicow« [szyk 2 : 1] (2 : 1): Ieſthem iedynácżká v oycá mego [unigenita sum patri meo]/ á nie ma ſyná ktoryby po nim dźiedźicżył BibRadz Tob 3/17; zmowioná zań ieſt nieiáka zacna/ á iemu bogáctwy y rodzáiem rowna/ także v rodzicow iedynacżká/ Bázyliſſa. SkarŻyw 178; SkarKazSej 669a.

Przen: O duszy (2): Rychłoſz wyrwyeſz duſſę mą z vpádku tákyego/ Rácżże yą yuż ſam wſpomoc nędzną nyeboracżkę/ A wydrzy s páſſcżeki lwá moyę yedynacżkę [Erue ... de manu canis unicam meam Vulg Ps 21/21] LubPs I3v, F2.

LW