« Poprzednie hasło: [APOLOGISTA] | Następne hasło: APOPLEKSYJA » |
APOLOJETYK (1) sb m
Fleksja
L sg apolojetyku.
Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.
Pismo polemiczne zawierające czyjąś albo czegoś obronę [apologeticus liber, in quo responsio et excusatio continetur Murm 189, apologeticus WerGośc 264; obrona słowna ‒ apologeticus, apologeticum Cn]: Tertulian mowi [w obronie chrześcijan] (marg) w Apoloyetiku XXIX kapitu. (‒) RejPos 94.
Cf APOLOGIJA
KK