![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: JEMIOŁO | Następne hasło: JEMIOŁUCH » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
JEMIOŁOWY (3) ai
e oraz oba o prawdopodobnie jasne (tak w jemioło).
Fleksja
| sg | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| m | G | jemiołow(e)go | n | G | jemiołowégo |
| pl | ||
|---|---|---|
| N | subst | jemiołow(e) |
sg m G jemiołow(e)go (1). ◊ n G jemiołowégo (1). ◊ pl N subst jemiołow(e) (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI(XVIII) w.
Znaczenia
Przymiotnik od „jemioła” ‘roślina’ (3): Gdy ktho ſurowy pokarm w żołądku czuie: weźmi prochu iemiołowego á z winem go piy. SienLek 97v, 166v.
Wyrażenie: bot. »jemiołowe jagody« (1): Mespilum, Yemmyolove yagody BartBydg 90.
JW