[zaloguj się]
[pdf]

APOSTOLCZYK (5) sb m

Pisane dużą literą; a jasne, o prawdopodobnie jasne.

Fleksja
pl
N apostolczykowie
G apostolczyk(o)w

pl N apostolczykowie (1). ◊ G apostolczyk(o)w (4).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Członek sekty chrześcijańskiej powstałej w IV w., uważającej naśladowanie apostołów za warunek zbawienia (5): Apoſtolcżykowie w tym byli Mnichom podobni/ że żon nie mieli/ áni właſnych rzecży WujJud 213, 213 marg, Lv, Nn3; Sektá Apoſtolcżykow byłá/ iáko v nas Mniſzy álbo Nowokrzcżeńcy nie mieć nie właſnego/ nie mieć żon. WujJudConf 213.

Cf APOSTOLIK

TZ