[zaloguj się]
[pdf]

JOTA (5)

a jasne; o prawdopodobnie jasne (tak WujBib).

N sg jota (5).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

1. Nazwa dziewiątej litery alfabetu greckiego odpowiadającej dzwiękom i, j [Iota – nomen litterae Graecae quae respondet i Latino Mącz 174b] (2): kthore litery Greckie táki wzor máią. Alpha Vita Gamma Delta Epſilon Ita Iota Lambda BielKron 48v.
a. Na oznaczenie cyfry 10 (1): Bo v Grekow iáko y v Ebreycżykow inácżey licżby nie znácżą/ iedno przez litery/ [...] naprzod Lamwda znácży 30. Alfa iedno/ Taw trzy ſtá/ Epſilon 5. Iota dzieſięć. BudNT Kk8.
2. Najmniejszy znak w Piśmie św. [Iota – litera est Graeca, sed ponitur pro nihilo, ac re nullius momenti. Pol. Nikczemna rzecz. Cic. de Orat. Vi jotam literam tollas, et planissimum dicas. Calep] (3):
Szereg: »jota abo (ani) jedna kreska« (3): CzechRozm 91v; Aż przeminie niebo y źiemiá/ iedno iotá ábo iedná kreſká [iota unum aut unus apex] nie odmieni ſię w zakonie/ áż ſię wſzytko sſtánie. WujNT Matth 5/19[18] [przekład tego samego tekstu CzechRozm, WujNT przedm], przedm 31.

JW