[zaloguj się]
[pdf]

[KABACIK sb m

Pierwsze a prawdopodobnie jasne, drugie pochylone (tak w kabat).

Fleksja
sg pl
N kabåcik kabåciki

sg N kabåcik. ◊ pl N kabåciki.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu.

Dem. od „kabat” ‘rodzaf obcisłego kaftana’; także stanik sukni kobiecej; colobium, exomis, lineus thorax, pectoralis tunica texta sine manicis, subuseula, tegumen pectoris, tunica intima a. interior a, interula, tunica rubra qua brumali tempore utimur supra camisiam, vestis antiquorum Romanorum sine manicis Cn: kamizela czarna i z rękawami, 2 kabaciki, 1 czamletowy bez wody [!], a drugi sukienny InwMieszcz 1585 nr 264, 1585 nr 266.
Wyrażenie: »kabacik niemiecki« = stanik sukni zbliżony krojem do ubioru męskiego : kabacik niemiecki na białogłowę, aksamintny, z czarnemi pasamony, podszyty czerwonem barchanem; [...] kabacik niemiecki, adamaszkowy, czarny z rękawami, pochodzony, podszyty barchanem InwMieszcz 1583 nr 243.

Cf KABATEK]

ZZa