« Poprzednie hasło: (KAGAŃCOWANIE) | Następne hasło: [KAIK] » |
KAGAŃCOWY (2) ai
Pierwsze a jasne; -ań- (1) BibRadz, -åń- (1) BudBib; o prawdopodobnie jasne (tak w -owy).
Fleksja
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | G | f | G | kagańcow(e)j | n | G | ||
A | A | A | kagańcow(e) | |||||
I | kagańcowym | I | I |
sg [m I kagańcowym.] ◊ f G kagańcow(e)j (1). ◊ n A kagańcow(e) (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.
Przymiotnik od „kaganiec” ‘lampa olejowa'’; pochodzący z kagańca (2):
Wyrażenie: »światło(ść), [ogień] kagańcowy(-a, -e)« (2): Nocy też tám nie będźie/ áni im potrzebá będźie świátłośći kágáńcowey [lucerna] BibRadz Apoc 22/5; Y wytracę z nich [...] głos żárnowy y świátło kágańcowe [lumen lucernae] BudBib Ier 25/10; [Gdyż iuż ták żelázo pozłoćiſz/ okurzże ie nád ogniem Kágáńcżowym SienHerb 596a (Linde).]
MM