« Poprzednie hasło: KAJĄCY SIĘ | Następne hasło: [KAJINITA] » |
KAJDANY (2) sb pl t
Pierwsze a jasne, drugie pochylone.
Fleksja
pl | |
---|---|
G | kajdån(o)w |
A | kajdåny |
G kajdån(o)w (1). ◊ A kajdåny (1).
Sł stp brak, Cn: kajdan, Linde XVI(XVIII) i XVIII – XIX w.
Żelazne łańcuchy do pętania rąk lub nóg więźniom i nięwolnikom, okowy, pęta (2): Chwyta ludźi po świećie Tátárzyn łákomy/ [...] Pędźi wolno domy Do iárzmá do Káydanow/ do wiecżney niewoley KlonWor 30.
Zwrot: »w kajdany wsadzić« (1): Iuż go ná zgubne imię do więźienia dádzą: W mánelle go vbiorą/ y w káydany wſádzą. KlonWor 38.
MM