[zaloguj się]
[pdf]

KAŁAMARZ (20) sb m

-rz (18), -rs (2).

Pierwsze i drugie a jasne, trzecie pochylone.

Fleksja
sg
N kałamarz
G kałamårza
D kałamårzowi
A kałamarz

sg N kałamarz (11). ◊ G kałamårza (1). ◊ D kałamårzowi (1). ◊ A kałamarz (7).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

Naczynie na atrament lub inną farbę, też komplet przyborów pisarskich; calamarium Murm, Mymer1, BartBydg, Mącz, Calep; atramentarium, graphiarium Mącz, Calep, Cn; theca calamaria Murm, Cn; theca graphiaria Mącz (20): calamarium et theca calamaria. eyn ſchreibgezeug. Kálámarz Murm 192; Mymer1 10; BartBydg 21; BielKom Dv; Leop Ez 9/11; WyprKr 52v; gdy ocućił niemowił nic/ iedno kazał ſobie dáć pápieru á káłámarzá/ napiſał dwanáście mężow ktorzy máią rzecż poſpolitą ſpráwowáć BielKron 214v, 158 [2 r.]; Calamaris et hoc calamare, Co ku káłámarzowi należy. Mącz 31a, 18d, 31a; RejZwierc 97v; A oto on mąż oblecżony w ploćienne (ſzáty)/ ktory miał káłámarz na biodrach ſwych BudBib Ez 9/11; Calep 109a,150a, 463a; WyprPl C3.
Zwrot: peryfr. »[za kim] kałamarz nosić« = być od kogoś gorszym pisarzem (1): á ieſliże mię Hoſiuſowi álbo Kromeruſowi zá towárzyſzá dáć chceſz/ tedy podobno ná tho ſye przygodźić im mogę/ ábym zá Hoſiuſem Kſyęgi/ á zá Kromerem Káłámarz nośił OrzRozm Q.
Wyrażenie: »kałamrz malarski« (1): Graphiarium, idem quod theca graphiaria, Káłámarz málárski. Mącz 148d.

MM