[zaloguj się]
[pdf]

KAMLARZ (1) sb m

Teksty nie oznaczają pochyleń; drugie a prawdopodobnie pochylone (tak w -arz).

Fleksja
sg
N kamlårz
G kamlårza

sg [N kamlårz.] ◊ G kamlårza.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Skarbnik miejski (z niem. Kämmerer) [camerarius Łac śr]: Stalo ſzyę [...] przi bytnoſczy [...] pána Tomaſza nyeſzolowſkego Camlarza Myaſteczka Koſczyerziny ZapKościer 1587/71v.
[Wyrażenie: »kamlarz miejski«: Kamlarz mieyski ... rachunek czynić ma [tłumaczenie rękopiśmienne łacińskiego wilkierza z r. 1540 w:] A. Brückner, Przyczynki do dziejów języka polskiego, seria 3, Kraków 1914, 38.

ZZa