[zaloguj się]
[pdf]

KANONIZACYJA (9) sb f

Pierwsze i drugie a jasne, końcowe pochylone; o prawdopodobnie jasne (tak w kanonizować).

Fleksja
sg
N kanonizacyjå
G kanonizacyj(e)j
L kanonizacyj(e)j

sg N kanonizacyjå (2). ◊ G kanonizacyj(e)j (1). ◊ L kanonizacyj(e)j (6).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Uroczysty obrządek zaliczenia przez papieża osoby zmałej w poczet świętych; także dokumenty dotyczące procesu kanonizacyjnego [kanonizowanie – canonizatio Cn] (9): Mikołay piąty Papieſz/ gdy ieſzcże był żyw/ mowił: ták ten godny kánonizácyey będzie/ iáko święty Bernádyn. SkarŻyw 414.

kanonizacyja kogo (8): Kánonizácia S. Stániſláwá. BielKron 362 marg; ále ſię kánonizácyą [!] iego áſż do Kálixtá trzećiego/ prze trudnośći kośćielne odwlokłá. SkarŻyw 312, 311, 374, 458, 542; Modlitwy S. Brygidy wdowy (ktorą też y Birgitą w kánonizácyey iey/ Bonifácyus dźiewiąty/ Papież/ názywa) o męce Páńſkiey. LatHar 284. Cf Wyrażenie.

Wyrażenie: »kanonizacyja świętych« (1): Obácz iáká ieſt władza y poważność kośćiołá Bożego/ około chwały Bożey: á miánowićie w kánonizácyey świętych/ y w vſtáwowániu świąt ich WujNT 9.

Cf KANONIZOWANIE

ZZa