Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [KAPARNAITA]

Następne hasło: KAPCIA »

KAPAROWY (11) ai

k- (10), c- (1).

Pierwsze a prawdopodobnie jasne (tak w kapar); drugie a oraz o jasne.

Fleksja

sg
m	N	kaparowy	n	N	kaparowé
	G			G	kaparow(e)go
	A	kaparowy		A
	I			I	kaparowym

pl
N	subst	kaparow(e)
G		kaparowych

sg m N kaparowy (1). ◊ A kaparowy (2). ◊ [n N kaparowé.] ◊ G kaparow(e)go (2). ◊ I kaparowym (1). ◊ pl N subst kaparow(e) (3). ◊ G kaparowych (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Znaczenia

Przymiotnik od „kapar” (11)
- a. Będący częścią kapara (9)
- b. Zrobiony z kapara (2)

Przymiotnik od „kapar” (11): [CApárowé drzewko ieſt ośćiſté/ iáko Ieżyny które po źiemi ſie kłádą UrzędowHerb 327.]

a. Będący częścią kapara (9): Korzenie/ſkorki/liſcie Owocz/ y kwiatki kaparowe/ wchodzą w lekarzſkie rzecży. FalZioł III 13d; Też naprzeciw gliſtam owocz Kaparowy iedzony: wypądza ie z żywota FalZioł III 14a, I 152d, III 14a [3 r.], b [2 r.], V 118v.

W charakterystycznych połączeniach: kaparowy(-a) korzeń (3), kwiatek, liść, owoc (2), skorka (5).

b. Zrobiony z kapara (2):

Wyrażenia: »olejek kaparowy« (1): Też oleiek Kaparowy w aptekhach cżynią/ na thwardoſci y na bolenie ſleziony ieſt doſwiadcżony FalZioł III 14b.

»proch kaparowy« (1): potym włoż then proch kaparowy z oną ruthą miałko vtłucżoną do one^go ocztu FalZioł III 14b.

ZZa