![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [KAPITULACYJA] | Następne hasło: KAPITULNY » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
[KAPITULARZ sb m
Pierwsze a jasne, drugie pochylone.
Fleksja
| sg | |
|---|---|
| G | kapitulårza |
| A | kapitulårz |
sg G kapitulårza. ◊ A kapitulårz.
Sł stp brak, Cn notuje.
Pomieszczenie klasztorne służące do narad zakonnikow; capitulum, exedra Cn: [Św. Dominik wodzi czarta po różnych salach klasztornych] Nákoniec vkazał mu kápitularz gdzie ſie brácia karzą (marg) Cżárt do Kápitularzá wniść niechciał. (‒) SkarŻyw 724 (Linde).]
ZZa