[zaloguj się]

KAPTURAĆ (1) vb impf

Oba a jasne.

Fleksja
inf kapturać
indicativus
praes
pl
3 kapturają

inf kapturać.[praes 3 pl kapturają.]

stp, Cn brak, Linde bez cytatu; poza tym XVII w.: kapturać się.

Ubierać w kaptur; tu być może wyświęcać: poidźmy do biſkupow y doktorow/ ktorzy nyedáliby ſye byli papyeżom kápturáć/ by byli rozumyeli iż zwirzchnoſć ich nye yeſt wedle bogá. KromRozm III O.
[Przen: Usidlać [czym]: Z Tych wſzytkich Cżártow wyżſzey miánowánych/ káżdy ma ſwe godziny y mieyſcá/ y káráktery/ ktorymi kápturáią ludzi potáiemnie PostępekPrCzart 66.]

MM