[zaloguj się]

KARCZEMNIK (1) sb m

Fleksja

N sg karcz(e)mnik.

stp brak, Cn notuje, Linde XVIXVII w.

Bywalec karczem, pijak, awanturnik; qui cauponam frequentat Cn:

W połączeniu szeregowym: Niech też będzye opilec/ kárcżemnik/ y zwaycá/ Wnet gdy go cnotá ruſzy áli z niego ráycá. RejWiz 3v.

RS