[zaloguj się]
[pdf]

KARMELITA (1) sb m

Fleksja

G pl karm(e)lit(o)w.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII w.

Członek jednego z najstarszych zakonów żebrzących (założonego w XII w.), którego pierwsi zakonnicy zamieszkiwali, według tradycji, na górze Karmel, w jaskini proroka Eliasza, ich patrona [carmelitae Łac śr]:
Wyrażenie: »reguła karmelitow«: Thego tzáſu potzęłá ſię mnożyć y krzeptzyć Regułá Kármelitow/ od Papiezow przywileymi obdárzona/ y vtwierdzona. KrowObr 135v.

ZCh