[zaloguj się]
[pdf]

KARW (11) sb m

kårw, karw-.

Fleksja
sg pl
N kårw karwy
G karwu
D karwowi
A karwy
I karw(e)m
V karwie

sg N kårw (1). ◊ G karwu (2). ◊ D karwowi (1). ◊ I karw(e)m (2). ◊ V karwie (1). ◊ pl N karwy (2). ◊ A karwy (2).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (cztery z niżej notowanych przykładów) – XVII (z Cn) – XVIII w.

Znaczenia
Wół; bos Cn (11): RejWiz 120v; Poprzedamy ná ten ſtroy ony chude kárwy. BielSat B4 [idem BielRozm ]; RejZwierc 163; BielRozm 13.

W porównaniach (6): Iuż oui [!] twoi ſłudzy teraz cie dźwigáią/ Iáko onego kárwu co go łupić máią. RejWiz 84; RejFig Bb7v; Ieſzcże ći wżdy iáko táko iż wżdi s krotofilą cżáſow ſwych choć też nie práwie dobrze vżywą/ ále ow czo brzuch wywáliwſzy ſiedzi zá oponámi chłop iáko málowány/ iáko tłuſthy karw/ ktory niewie kiedy mu w rog dádzą. RejZwierc 159v, 110. Cf Zwrot.

Zwrot: »jako karwem [ = bardzo ciężko] [kim] robić« [szyk zmienny] (2): RejPos 27; Iedno iáko iákim kárwem álbo grubym oſłem ták im vſtáwicżnie robi/ á przedſię chce áby długo żyw był. RejZwierc 157.
a. W funkcji wyzwiska (1): O Ezopie nędzny kárwie/ To odnieśieſz ná ſwym gárbie. BierEz A2.

Synonim: woł.

MM