[zaloguj się]
[pdf]

KASAĆ SIĘ (6) vb impf

sie (4), się (2).

W imp a jasne. ◊ W pozostałych formach: kå- (3) BierEz, KochPs, SkarŻyw, ka- (2) OrzList, CzechRozm.

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
1 kåszę się
3 kåsze się kåszą się
imperativus
sg
2 kaszy się
3 niechåj się kåsze

praes 1 sg kåszę się (1). ◊ 3 sg kåsze się (1). ◊ 3 pl kåszą się (2). ◊ imp 2 sg kaszy się (1). ◊ 3 sg niechåj się kåsze (1).

Sł stp s.v. kasać, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.

Zamierzać coś trudnego, porywać się na coś; a(d)spirare, affectare, affectari, contendere, eniti, niti, spectare magna, spirare, tendere Cn [na co] (6): Ktoćiem śię ná wiele kaſze/ A niechce zbieráć po troſze: Gdy wſzytkiego ocżekawa/ Ná máłey rzecży przeſtawa. BierEz O4v; CzechRozm 141v; Ani ſye ia ná wielkié názbyt kaſzę rzeczy/ Ani ſye ia nád rozum wyſadzam człowieczy. KochPs 194; SkarŻyw 153.

Ze zdaniem dopełnieniowym [aby] (2): OrzList i2v; Ani ſye téż ty ná to Pośle Ziemſki káſzy/ ábyś ty té odrobiny w tych głębokich á ćiemnych koſzách/ álbo okiem ſwym vpátrzyć/ álbo ręką dośiądz mogłeś: krótką rękę/ y tępé oko ty ná to maſz. OrzQuin F4v.

Formacje współrdzenne cf KASAĆ.

MM