[zaloguj się]
[pdf]

1. KATAR (4) sb m

kath- (3), cat- (1).

Oba a jasne.

Fleksja
pl
N katary
A katary

pl N katary (2). ◊ A katary (2).

Sł stp, Cn brak, Linde w innym znaczeniu.

Członek rygorystycznej sekty religijnej (głoszącej ascetyzm i nie uznającej hierarchii kościelnej) istniejącej w XI – XIII w. we Włoszech, Hiszpanii, Francji i Niemczech [catharii Łac śr] (4): Przetoż gánimy y odrzucamy Cátáry y Nowácyany wſzyſtki WujJudConf 91.

W połączeniach szeregowych (3): KromRozm II v4v; Y owſſem y Donátyſte y Kátháry/ álbo Nouátiani/ á ſnadź y wſſyſtcy kácerzowye záwſſe ták o ſobye dźyerżeli KromRozm III B6; Kátháry pokutę zárzucáli/ Márcionitae/ trzech krztow dopuſſczáli/ Márkozyi formę krztu odmyenyáli KromRozm III Fv.

AL