[zaloguj się]
[pdf]

KATECHUMEN (3) sb m

-t- (2), -th- (1).

a jasne; teksty nie oznaczają é; pierwsze e prawdopodobnie jasne (tak w katechizm).

Fleksja
pl
N katechumeni
D katechumen(o)m

pl N katechumeni (2). ◊ D katechumen(o)m (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI(XVIII) – XVII w.

Człowiek przygotowujący się do przyjęcia sakramentu chrztu [catechumenos dicitur nondum initiatus, sed qui adhuc inbuitur elementis religionis – ten, którego jeszcze w wierze krześcijańskiej nauczają Mącz 40d; catechumenus – gruntu się uczący wyznania wiary Calep; chrztu czekający – catechumenus Cn] (3): Kátechumeni/ to ieſt ći ktorzy ſię do Chrztu ś. gotuią/ iednego páſterzá y wiárę máią/ ále chrztu ś. nie máią SkarJedn 42.
Szeregi: »katechumen, to jest nowy chrześcijanin« (1): Káthechumenom/ to ieſt nowym Chrześćijánom/ ktorzy ácz iuż w Chriſtuſá wierzą/ ále ieſzcze nie ſą okrzczeni/ nie zwierza ſię Pan Ieſus WujNT 310.

»katechumen albo ogłoszony« (1): troiácy ſą ludzie/ ktorzy ſię zowiąc Chrześćiány/ w kośćielney ſpołecżnośći y w iednym ćiele Chryſtuſowym nie ſą/ Kátechumeni álbo ogłoſzeni/ Heretycy á odſzcżepieńcy. SkarJedn 42.

AL