[zaloguj się]
[pdf]

ARESTATOR (13) sb m

Pisane dużą literą; a naglosowe oraz e jasne (tak w arest), drugie -å- : -a- GroicPorz (11 : 2); tekst nie oznacza ó.

Fleksja
sg pl
N areståt(o)r arestatorowie
G areståtora
A areståtora
I arestator(e)m areståt(o)rmi

sg N areståt(o)r (6). ◊ G areståtora (1). ◊ A areståtora (2). ◊ I arestator(e)m (1). ◊ pl N arestatorowie. ◊ I areståt(o)rmi (2).

Sł stp, Cn, Linde brak.

praw. Zabezpieczający urzędowo na majątku pozwanego swoje roszczenia aż do rozstrzygnięcia sprawy przez sąd [arestator Łac śr] (13): Vczyni kto pierwſzy Areſt ná dobrá ſwego dłużniká zgołá/ nie máiąc długu ſwego żadnym zapiſem obligowánego/ vczyni też potym drugi/máiąc dług Cyrográfem albo iákim innym Vrzędowym dowodem opiſány/ kto s tych przodkiem dochodźi długu zdobr áreſtowánych/ czyli then wtory Areſtator zá pierwoſćią długu ſwego/ czyli pierwſzy Areſtator zá pierwoſćią Areſtu ſwego? Odp. Iże poſledni Areſtator zá pierwoſćią ſwego długu/ y zá lepſzoſćią Práwá ſwego pierwey. GroicPorz ee2, dd3v, ee, eev [3 r.], ee2.[4 r.], ee2v [2 r.].

KKs