[zaloguj się]
[pdf]

KAUTERYJUM (1) sb n

Fleksja

N sg kåut(e)ryjum.

Sł stp brak, Cn w innym znaczeniu, Linde XVII (z Cn) – XVIII w. w innych znaczeniach.

Przepalenie jako zabieg leczniczy [cauterium – żelazna cecha, którą rozpaliwszy cechują, piątnują, piątno Mącz 43α; – żelazo, którym cechę napalamy; żegadło – cauterium Cn]:
Szereg: »kauteryjum, to jest przepalenie«: I też Kauterium / tho ieſth przepalenie ktore cżinią doctorowie dla boleſci głoweny [!] zaſtarzałey, ieſt nalepſze złotem rozpalonym niżli żadną iną rzecżą. FalZioł III 34c.

Cf KAUTERYJA, KAUTERYZOWANIE

MM