[zaloguj się]
[pdf]

KĄKOLE (4) sb n

o jasne, e pochylone.

Fleksja
sg
N kąkolé
G kąkolå
A kąkole

sg N kąkolé (2). ◊ G kąkolå (1). ◊ A kąkole (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia
Coll. od „kąkol” (4): A gdy ludźie ſpali przyſzedł nieprzyiaciél iego i naśiáł kąkolá [zizania] miedzy pſzęnicą i poſzedł precz/ A kiedy śię puściła tráwa i owoc vczyniła/ tedy śię pokázało i kąkolé MurzNT Matth 13/25 – 26, Matth 13/27, 29.

MM