![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: KĘPIASTY | Następne hasło: KĘPIE » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
KĘPIATY (1) ai
Fleksja
A sg f kępiatą.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Przymiotnik od „kępa” ‘skupisko gęstych roślm’; tu: porosły gęstymi, kędzierzawymi włosami:
Szereg: »kępiaty a zwikłany«: Cirrus, Który kępiatą á zwikłáną głowę ma. Mącz 54c.
Synonim cf KĘPIASTY.
ZZa