« Poprzednie hasło: [KIELISZNIK] | Następne hasło: KIELIŻNIK » |
KIELISZNY (1) ai
Fleksja
N pl subst kieliszn(e).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Przymiotnik od „kielich” ‘ofiara eucharystyczna’; związany z przyjmowaniem komunii pod dwiema postaciami: Tákżeć w R. P. Krześćiáńſkiey/ te kieliſzne/ winne/ mięśne/ y ćieleſne ſekty/ iáko ſą/ Huſsitow/ Luteránow/ Waldencżykow/ [...] do cżáſu per conniuentiam mogą ſię tolerowáć. PowodPr 37.
KW