![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [KIELISZNIK] | Następne hasło: KIELIŻNIK » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
KIELISZNY (1) ai
Fleksja
N pl subst kieliszn(e).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Przymiotnik od „kielich” ‘ofiara eucharystyczna’; związany z przyjmowaniem komunii pod dwiema postaciami: Tákżeć w R. P. Krześćiáńſkiey/ te kieliſzne/ winne/ mięśne/ y ćieleſne ſekty/ iáko ſą/ Huſsitow/ Luteránow/ Waldencżykow/ [...] do cżáſu per conniuentiam mogą ſię tolerowáć. PowodPr 37.
KW